İskoçya kökenli mizahçı Daniel Sloss’un gösterisinde dile getirdiği gibi, solcu olmayı tercih etmeyen bir kesim var.
Sloss’un ifadesine göre, sağ görüşteki akımlar bir araya gelirken, sol görüşteki akımların birbirlerini eleştirmekten ve bir araya gelmekten kaçınması oldukça çelişkili bir durum.
Sloss’un belirttiği gibi, sağcılık kolay görünüyor çünkü sağcılar ne kadar sağcı olduğunuzla ilgilenmiyor, sadece katılmanız yeterli oluyor.
Doğan Tılıç’ın Birgün’deki “Solcu olmayı sevmiyorum” başlıklı yazısının tamamı şu şekilde:
“Başlık, İskoç komedyen, oyuncu ve yazar Daniel Sloss’a ait. Belli ki, kara mizah anlayışıyla daha 20’sine gelmeden ünlenen Sloss da solcu ve biraz kibarlaştırarak aktarırsam izlediğim gösterisinde şöyle diyordu:
“Biliyor musunuz, epeydir solcu olmayı sevmiyorum. … Bizim mahalledekilerden nefret ediyorum. Çoğu zaman keşke sağcı olsaydım diye düşünüyorum. Tabii o kadar kahrolası bir sağcı da değil. Sadece normal bir sağcı. Çünkü sağcılık çok kolay görünüyor. Sağcılar senin ne kadar sağcı olduğunla ilgilenmiyor. Onlara katılman yetiyor:
-Trump’ı seviyor musun? – Evet, seviyorum. / – Kürtaja karşı mısın? – Evet, kürtajdan nefret ediyorum. / – Eşcinsellerden nefret ediyor musun? – Bilmem, pek sayılmaz. / – Olsun, boş ver. Gel, nasılsa öğrenirsin.
Bu kadar. Hâlâ takımın parçasısın. Bizdensin. Eşcinsellerden yeterince nefret etmemen kimin umurunda.
Ama eğer konuştuğun solcu kişi kadar solcu değilsen, düşmansın! Bizde durum şöyle:
-Trump karşıtı mısın? – Evet, Trump karşıtıyım. / – Seçme seçilme hakkını destekliyor musun?
-Evet, destekliyorum. / -LGBTQ destekçisi misin? – Evet, LGBTQ destekçisiyim. / – Irkçılık karşıtı mısın? – Evet, ırkçılık karşıtıyım. / – Vegan mısın? – Hayır. / Ne! Vegan değil misin? O zaman neden gidip kahrolası diğer Nazilere katılmıyorsun!
Bu çok yorucu, tüketici, yıpratıcı.”
Sloss’un “Solcu olmayı sevmiyorum” demesi bu yoruculuk yüzünden. Yoksa onun da solculuktan vazgeçtiği yok.
Solcular dünya görüşleri, ideolojik bakış açıları, tarih ve toplum bilgileri ve siyaset bilimi ışığında totaliter rejimlere karşı başarının ancak birlikte mücadeleden geçtiğini bilirler. Sosyalizmi güçlü bir alternatif olarak kitlelerin gündemine sokamadıkları sürece kendi aralarında yarışmaktan öte gidemeyeceklerini de.
Bilirler de…”
